29, జులై 2019, సోమవారం

నా ఉద్యోగ ప్రయాణం - 3 (ఉద్యోగం వచ్చేసిందోచ్)

సోమవారం, జులై 29, 2019 6 Comments

ముందు భాగం ఇక్కడ

ఇంతకీ SSC మల్టీ టాస్కింగ్ స్టాఫ్ పరీక్ష తుది ఫలితాలు మార్చి 31 న వస్తాయని సైట్లో ప్రకటించారు..ఆ రోజు కోసం ఎంతో ఆతృతగా ఎదురు చూసా..ఆ రోజు ఎన్ని సార్లు సైట్ తెలిచి రిఫ్రెష్ చేసానో నాకే తెలీదు. అలా ఏప్రిల్ 1, 2 తేదీలూ అంతే..ఇంక చిరాకొచ్చేసింది. రిజల్ట్ పెట్టలేదు కానీ..ఏప్రిల్ 27 న ఫలితాలు విడుదల చేస్తారని ఒక నోటీసు పడేసారు. అలా ఇంకో నెల రోజులు చూసాను..ఈ లోపల కొన్ని రోజులు DSC కి పుస్తకాలు తీసేదాన్ని..ఆ...ఇప్పుడు చదివినా Notification వస్తాదో రాదో అనుకుని మూసేసేదాన్ని. ఇంతలో దాన్ని మళ్ళీ ఏప్రిల్ 30 కి వాయిదా వేశారు.

ఆ రోజుల్ని ఎలా గడిపానో నాకే తెలీదు..వస్తుందో రాదో అని చాలా టెన్షన్ పడేదాన్ని. నాకు OBC రిజర్వేషన్ ఉంది. కానీ జాతీయ స్థాయిలో OBC కి UR కి పెద్ద తేడా ఏముండదు కదా కటాఫ్ విషయంలో...పోనీ విమెన్ రిజర్వేషన్ ఉందేమోననుకుని ఆనందపడ్డా..ఎందుకంటే సెలెక్టయిన వారిలో అమ్మాయిలు తక్కువగా ఉన్నారు. కంఫిర్మేషన్ కోసం ఓసారి నెట్ లో వెతికా..తెలిసినదేంటంటే కేంద్ర ప్రభుత్వ ఉద్యోగాల్లో 33% రిజర్వేషన్ లేదు..దాన్ని తెచ్చే ప్రయత్నాలు ఇంకా జరుగుతున్నాయని.. ఇలా రిజర్వేషన్ లేదు కాబట్టే కనీసం అమ్మాయిల్ని ప్రోత్సహించాలనే ఉద్దేశ్యంతోనే పరీక్షలకి ఫీ కన్సెషన్ ఉంటుంది. అదే SSC పరీక్షలు ఏమైనా సరే అమ్మాయిలు ఫీజు కట్టక్కర్లేదు…కానీ మన ఆంధ్ర, తెలంగాణ ప్రభుత్వ ఉద్యోగాల్లో మహిళా కోటా ఉంది. ఇంకా కొన్ని రాష్ట్రాల్లో కూడా ఉంది..

ఇంతలో ఏప్రిల్ 28 న పోస్ట్ మాన్ ఉద్యోగానికి పరీక్ష హాల్ టికెట్ వచ్చింది.ఈ SSC రిజల్ట్ పాజిటివ్ గా వస్తే మానేద్దామనుకున్నా...వెళ్ళాలా వద్దా..అని చివరికి తెల్లారకుండానే బస్ ద్వారా విజయవాడకి వెళ్ళిపోయాం..అబ్బో ఏం ఎండ బాబూ...చాలా సేపటి వరకూ బయటే ఉంచేసారు మమ్మల్ని..అది ఆఫ్ లైన్ పరీక్షే..నోవా కాలేజీ వచ్చింది నాకు..చాలా మంది ఉన్నారు వెళ్ళేసరికే.. .కనీసం కూర్చోడానికి బల్లలు లాంటివేం లేవు అక్కడ. పరీక్ష ఐతే బాగానే రాసాను. మా D.Ed ఫ్రెండ్స్ చాలా మంది అప్ప్లై చేసారు దీనికి. అక్కడే మా కాలేజీ అమ్మాయి కనిపించింది. ఇంక వాళ్ళూ, మేమూ కలిసి మధ్యాహ్నం 2 కి ఉండే విజయవాడ - నర్సాపురం పాసింజర్ బండి ఎక్కేశాం..భోజనాలు చేసేంత సమయం దొరకలేదు మాకు. నరకం ఏంటంటే ఆ రైళ్ళో కనీసం నిల్చోడానికి కూడా ఖాళీ లేదు..అలాగే మా ఫ్రెండూ నేనూ కబుర్లు చెప్పుకుంటూ కాలం వెళ్ళదీశాం. సాధారణంగా గుడివాడ వచ్చేసరికీ చాలావరకూ ఖాళీ అయిపోతుంది..కానీ ఆ రోజు భీమవరం దాక కూడా జనాలు ఉన్నారు...ఆ రోజు చాలా పెళ్ళిళ్ళు ఉన్నాయట..పైగా వేసవి సెలవులు కదా..అలాగే ఆ రైళ్ళో పరీక్ష కి వచ్చినోళ్ళు ఎక్కువ మందే ఉన్నారు. ఈ పరీక్ష ఏమవుతుందో మరి?? ఏదేమైతే ఇంటికి వచ్చేసరికీ 7.30 అయింది..ఏమీ తినలేదేమో చాలా ఆకలవుతూంది..భోజనం చేసేసి నెట్ ఆన్ చేసా..

 కానీ ఆ రోజునే సాయంత్రం ఊరికే సైట్ తెరిస్తే సరిగ్గా అప్పుడే లిస్ట్ అప్లోడ్ చేసారు.. 30 అని చెప్పి రెండు రోజుల ముందే ఇచ్చారు. నా పేరు ఫైనల్ మెరిట్ లిస్ట్ లో ఉందోచ్!!..నేను తెలంగాణ రాష్ట్రానికి ఎంపికయ్యా..ఎందుకంటే అదే నా మొదటి ప్రిఫరెన్స్. అప్లికేషన్ లో..అప్పుడు 3 4 కాకుండా 4 3 పెట్టా..(3-ఏపీ, 4-టీఎస్.. IIIT నుండి వచ్చేసి, D.Ed అయ్యాక ఇంట్లో ఖాళీగా కనిపించేదాన్ని అందరి దృష్టిలో...తెల్సిన వారు పిచ్చి పిచ్చి ఉచిత సలహాలు ఇచ్చేవారు..అందుకే వీళ్ళందరికీ దూరంగా వెళ్ళిపోవాలి అని అనుకునేదాన్ని అప్పట్లో...ఈ చిరాకే కావొచ్చు ముందు తెలంగాణ పెట్టడానికి కారణం...అప్పుడు ఖచ్చితంగా వస్తుందని నాకు మాత్రం ఏం తెలుసు!!..). నాది OBC ఐనా జనరల్ లో సెలెక్టయ్యా..నా ఆల్ ఇండియా ర్యాంక్ 4288.. అతి తక్కువ కటాఫ్ 126..హైయస్ట్ కటాఫ్ అంటే 130 కంటే ఎక్కువున్న రాష్ట్రాలు బీహార్, యూపీ, హర్యనా లాంటివి ఉన్నాయి. ఉత్తర భారత రాష్ట్రాల కటాఫ్ ల కంటే దక్షిణ భారత రాష్ట్రాలవి తక్కువే...రాష్ట్రాల వారీగా కటాఫ్ ఉంది కాబట్టి ఎక్కువ తెలుగు వాళ్ళకీ అవకాశం వచ్చింది..అది కాకుండా ఇండియా అంతా ఒకే కటాఫ్ పెట్టి ఉంటే సుమారు 60%-70% ఉద్యోగాలు హిందీ వారికే వచ్చి ఉండేవి... ఎందుకంటే వారికి పోటీ ఎక్కువ..మార్కులూ ఎక్కువే.. CHSL, CGL లలో ఇలానే ఉంటుంది..

 నేనూ కేంద్ర ప్రభుత్వ ఉద్యోగిని కాబోతున్నా...వెంటనే ఎవరు క్రియేట్ చేసారో మరి...SSC MTS కి ఎంపికైన వారు ఫేస్ బుక్, పాగల్ గయ్ ల లో గ్రూపులు తెరిచేసారు..అందులో నేనూ చేరిపోయా..నా జీవితంలో మొదటిసారి  మా కుటుంబమంతా ఎంతో ఆనందపడ్డాం..మా కుటుంబంలో మొట్టమొదట ప్రభుత్వ ఉద్యోగానికి ఎంపికయ్యాను. ఇది చిన్న పోస్టని ఏం బాధ పడట్లేదు..ఎందుకంటే నిరుద్యోగం హెచ్చుస్థాయిలో ఉన్న ఈ రోజుల్లో 20 లక్షల మందితో పోటీ పడి, ఒక ఉద్యోగాన్ని సంపాదించడం అంటే చాలా కష్టమే!!.. పై స్థాయికి వెళ్ళడానికి ఇది ఒక నిచ్చెనలా ఉపయోగపడుతుంది..కింది స్థాయి ఉద్యోగమైనా కేంద్ర ప్రభుత్వ ఉద్యోగికి దక్కే సౌకర్యాలన్నీ దీనికీ ఉన్నాయి. వారానికి 5 రోజులు మాత్రమే పని. మూడేళ్ళ సర్వీసు తర్వాత ప్రమోషన్లు ఇంకా డిపార్టుమెంటల్ పరీక్షలు కూడా రాసుకోవచ్చు.



దీని తర్వాతి ఘట్టం డిపార్ట్మెంట్ అలోకేషన్..అది ర్యాండంగా జరుగుతుంది.. ర్యాంక్ పాత్ర ఏమీ ఉండదు. ఈ లోపల యూట్యూబ్ లో SSC MTS తర్వాతి తతంగం గురించి ఎన్ని వీడియోలు పెట్టేశారో..చాలా వరకూ చూసా..అలోకేషన్ లిస్ట్ ఎపుడు పెడతారని, తెలంగాణ లో ఏఏ డిపార్ట్మెంట్లు ఉన్నాయో కనుక్కుందామని, సదరన్ రీజన్ చెన్నై కి ఒక RTI అన్ లైన్ ద్వారా ఒక రిక్వెస్టు పెట్టా..రెండు రోజుల్లో సమాధానం వచ్చింది. మే 18 టెంటేటివ్ డేట్ అని, దానితో పాటు తెలంగాణ లో Department wise vacancies PDF (SSC MTS తెలంగాణకి సంబంధించి)  ఒకటి పంపారు. ఆ లిస్ట్ లో హైదరాబాద్ ఏజీ ఆఫీస్ లో ఎక్కువ ఖాళీలు ఉన్నాయి. అందులో వస్తే బాగుణ్ణు అనుకున్నా... మే 17 నే ఆంధ్రప్రదేశ్ లిస్ట్ పెట్టారు కానీ తెలంగాణ లిస్ట్ మాత్రం 22 న పెట్టారు. అందులో నాకు Archaeological Survey of India వచ్చింది..ఇపుడూ టెన్షన్ ఏంటంటే పోస్టింగ్ ఎక్కడొస్తుందీ అని..తెలంగాణ లో ఎక్కడైనా ఇవ్వొచ్చట.. నెట్లో వెతికితే తెలంగాణ లో ASI పరిధిలో ఉన్నవి కొన్ని తెలిశాయి... వరంగల్, గోల్కొండ, కొండాపూర్ మ్యూజియం..ఇలా ఉన్నాయి మరి.... ASI HQ నుండి లెటర్ ఎప్పుడొస్తదో ఏంటో!!? ఎందుకంటే అలోకేషన్ వరకే SSC పని..మిగతాది అంతా ఏ డిపార్ట్మెంట్ ఐతే అదే చూసుకుంటుంది. నా విజయం వెనుక మా కుటుంబం పాత్ర ఎంతో ఉంది. ఏ పరీక్ష ఐనా నన్ను రాయమని ప్రోత్సహిస్తారు మా అమ్మా నాన్నా..మా డాడీ ఐతే ఎంత దూరమైనా విసుక్కోకుండా దగ్గరుండి తీసుకెళ్తారు. ఇలాంటి తల్లిదండ్రులు మాకు దొరకడం మా అదృష్టం. ఇంకా GradeUp App మరియు Qmaths Site నా ప్రిపరేషన్ లో ఎంతో ఉపయోగపడ్డాయి..






నేనేమో ASI నుండి లెటర్ కోసం ఎదురు చూస్తుంటే కొన్ని రోజుల ముందు రాసిన పోస్ట్ మాన్ జాబ్ కి ఎంపిక అయినట్టు తెల్సింది..అది కూడా హైయెస్ట్ మార్కులు 100 కి 95 అయితే నాకు వచ్చినవి 94..చాలా ఆనందపడ్డాను..మా డివిజనే అయిన భీమవరానికే ఎంపికయ్యాను. ఇది తెల్సిన రెండు రోజులకే అపాయింట్మెంటు లెటర్ వచ్చేసింది. అక్టోబరు 4 న వచ్చి చేరాలని ఉంది. నాకేమో ఒక పక్క ఆందోళన, నేను ఎదురు చూసేది మాత్రం రావట్లేదు అని. సరే ఒక వారం చూద్దాము, ఇక రాకపొతే పోస్ట్ మాన్ కే వెళ్దాం అని నిర్ణయించుకున్నా. మొత్తానికి ఒక మూడు నాలుగు రోజుల తర్వాత ఎన్నాళ్ళో వేచిన ఉదయం రానే వచ్చింది. నాకు కేటయించిన కార్యాలయం "విజ్ఞాన శాఖ, భారతీయ పురాతత్వ సర్వేక్షణ, హైదరాబాదు". మొదటి నుండీ పొస్ట్ మాన్ ఉద్యోగము అంటే అంత ఇంట్రెస్టు లేదు నాకు...అమ్మాయిలకి అది సరిపోదు అని చాలా మంది చెప్పారు. ఇక అందుకే అటు వైపు వెళ్ళలేదు. ఈ లోపు జాయిన్ కావడానికి అవసరమైన మెడికల్, కారెక్టర్ సెర్టిఫికేట్ల లాంటివి చేసేసుకున్నాం. ఒక మంచి రోజు చూసుకుని డాడీ, నేనూ భాగ్యనగరానికి ప్రయాణం అయ్యాము.

తర్వాత ఏమేం సంఘటనలు జరిగాయి అనేది తర్వాతి టపాలలో చూద్దాము.
(సశేషం)

19, జులై 2019, శుక్రవారం

మా జానకి ముచ్చట్లు

శుక్రవారం, జులై 19, 2019 7 Comments

Google image

సాయంత్రం ఆఫీసు నుండి వచ్చే సరికి జానకి గుమ్మం దగ్గరే కుర్చీ వేసుకుని మొబైల్ లో చూస్తూ ముసి ముసి గా నవ్వుకుంటుంది. నా రాక చూసి చెంగున లేచి వంటింట్లోకి వెళ్లి మంచి నీళ్ళు తెచ్చి ఇచ్చింది. టవల్ చేతికిచ్చి "త్వరగా స్నానం చేసి రండి..మీకోటి చెప్పాలి...త్వరగా.."అంటూ తొందర పెట్టింది. నాకిదంతా వింతగా తోచింది. ఎప్పుడూ లేనిది ఏమైంది జానకి కి.. ఎప్పుడు నేను అడిగితే కానీ ఇచ్చేది కాదు ఇప్పుడేమో తనకు తానుగా టవల్ తెచ్చి ఇచ్చింది. జానకి ఏదో ముఖ్యమైన విషయం చెప్పాలని అనుకుంటుంది. ఈ సస్పెన్స్ కి తెర దించాలి అనంటే త్వరగా స్నానం చేసి రావాలి అనుకుంటూ బాత్రూం లోకి దూరి తలుపేసుకున్నాను.

"మిసెస్ మనోహర్ గారూ..! ఎక్కడున్నారు.." అని ముద్దుగా పిలుస్తూ వంటింట్లో కి వెళ్ళాను. జానకి చాలా ఏకాగ్రత తో పకోడీ లు వేసేస్తోంది. జానకికి వంటలు అంత బాగా ఏమీ రావు. మొన్ననే ఆషాఢ మాసం అని పుట్టింటికి వెళ్లి వచ్చింది. వాళ్ళమ్మ ఏవో కొన్ని చేయడం నేర్పించింది. అవన్నీ ఒక్కక్కటి గా నా మీద ప్రయోగం చేస్తుంది. "నన్నేమైనా సాయం చేయమంటావా డియర్" అంటే "ఏం అక్కర్లేదు కానీ...ఇవి తీసుకుని వరండా లోకి పదండి" అని పకోడిల ప్లేటు చేతిలో పెట్టింది. తను కూడా ఇంకో ప్లేటు తీసుకుని నా వెనుకే వచ్చింది. అప్పుడే చిన్నగా వర్షం మొదలైంది. "ఎంతైనా నీది మంచి సమయస్ఫూర్తి జానకీ!! వాన వస్తుంది అని నీకు ముందే తెల్సా...పకోడీ ల పథకం వేసావు" అని అంటూ రెండు తీసుకుని నోట్లో వేసుకున్నా...దానికి జానకి "సర్సర్లే గానీ..ఇంతకీ పకోడీలు ఎలా వచ్చాయో చెప్పండి" అని అడిగింది. "నీ ముఖం లానే ఉన్నాయి మిసెస్ మనోహర్ గారూ" అని నేనంటే "హ్మ్..మీరెప్పుడు ఇంతే" అని మూతి ముడుచుకుంది.

పకోడీ ల రుచి ఆస్వాదించడం లో పడిన నాకు...ఇందాక జానకి ఏదో చెప్పాలి అన్న విషయం గుర్తు వచ్చింది. "ఆ..అది సరే గానీ జానకి..నాకేదో చెప్పాలి అన్నావు..ఏంటది?" అప్పుడు జానకి తినడం ఆపి కళ్ళు ఇంత చేసుకుని.."భలే గుర్తు చేశారు.. మర్చేపోయాను సుమా!" అంటూ మొదలెట్టింది..

ఇంతకీ ఆవిడ గారు చెప్పిందేమిటి అంటే..ఆషాఢ మాసం నెల్లాళ్ళు ఇంట్లో ఉండి బోర్ కొట్టి యూట్యూబ్ లో తెలుగు వ్లోగ్స్ చూడటం అలవాటు అయిందట. ఇప్పుడేమో అది కాస్త పిచ్చిగా మారి జానకి కూడా ఒక వ్లోగ్ ఛానెల్ మొదలు పెట్టడానికి ఒక మంచి కెమెరా కావాలి అని కోరింది. నాకిదంతా విని చాలా ఆశ్చర్యమనిపించింది. మా జానకి బుర్రలో ఇన్ని ఆలోచనలు ఉన్నాయా అని. కావాలని మరీ పల్లెటూరి కి చెందిన జానకిని ఏరి కోరి పెళ్లి చేసుకున్నాను. పేరు పాతగా ఉన్నా ఆమె ఆలోచనలు చాలా కొత్తవి అని..ఇంకా బియే కూడా చేసింది అని ఇంట్లో వాళ్ళు పల్లెటూరు పిల్ల అన్నా కూడా వినకుండా తనే కావాలనుకున్నాను. దానికి తగ్గట్టుగానే జానకి ఎప్పుడూ నన్ను బాధపెట్టేలా ప్రవర్తించలేదు. ఒక రకంగా జానకి నా భార్య కావడం నిజంగా నా అదృష్టమే..

మొత్తానికి జానకికి ఒక కెమెరా, ట్రైపొడ్ అడిగిందే తడవుగా కొనిపెట్టాను. కెమెరా ను వాడటం, వీడియో లను కంప్యూటర్ లో ఎడిట్ చేయడం వంటివి వివరించాను. "ముదితల్ నేర్వగరాని విద్య గలదె ముద్దార నేర్పించగన్" అన్నచందాన నా జానకి నేను చెప్పినవన్నీ బుద్ధిగా విని నేర్చుకుంది. నాకు భలే ముచ్చటేసింది. ఇక వీడియోలు తీయడమే తరువాయి.

****

"మొదటగా ఏం వీడియో చేస్తే బాగుంటుందో చెప్పండీ" అంటూ కాఫీ గ్లాసు పట్టుకుని, ఆదివారం పేపరు తీరిగ్గా చదువుకుంటున్న నా దగ్గరికి వచ్చింది. దానికి నేను "ఏమోనోయ్! వ్లాగుల మీద నాకు బొత్తిగా పరిజ్ఞానం లేదు..నువ్వే ఆలోచించు" అన్నాను. నా సమాధానం నాకే నచ్చలేదు. అందుకే ఆ ఆదివారం నాకు వీలైనంత సేపు వ్లాగులు చూసాను. ఎలాంటి వీడియోలు చేస్తే ఎక్కువ మంది చూస్తున్నారు, వ్లోగ్స్ లో రకాలు ఎలా ఉంటాయి అనే వాటిపై ఒక చిన్న పాటి పరిశోధన నా జానకి కోసం చేశాను.

ఒక అభిప్రాయానికి వచ్చాక "హోమ్ టూర్" వీడియో చెయ్యమని జానకికి చెప్పాను. ఎందుకంటే మా ఇల్లు చాలా బాగుంటుంది అని చాలా మంది అన్నారు. జానకిని కూడా ఇల్లు అద్దంలా ఉంచుతావు అని అంటుంటారు. అందుకే ఈ ఆలోచన నచ్చి చేస్తే బాగుంటుందని జానకిని ప్రోత్సహించాను.


మొట్టమొదటగా అనుకున్న ప్రకారం గా హోమ్ టూర్ వీడియో చేసింది జానకి. డ్రెస్సింగ్ టేబుల్ దగ్గర నుండి డైనింగ్ టేబుల్ వరకు, బయట ఉంచే చెప్పుల స్టాండు నుండి బట్టలు ఆరేసే దండెం వరకూ అన్నీ చూపించింది. కానీ ఎందుకో ఆ వీడియో అంత క్లిక్ కాలేదు. జానకికి ఏడుపు ఒక్కటే తక్కువ. తనను ఓదార్చే సరికి పెద్దలు దిగి వచ్చారు.

*****

జానకి వీడియోలకు కొంచెం విరామం ఇచ్చి మళ్లీ వ్లోగ్స్ చూడటం మొదలు పెట్టింది. ఈ సారి తనకో బ్రహ్మాండమైన ఆలోచన బుర్రకి తట్టింది. ఓ రోజు రాత్రి వంటిల్లు సర్దుకుని వచ్చాక ఆ ఐడియా నాకు చెప్పింది. నేను ఒక్కటే చెప్పాను. "నువ్వేం చేసినా పర్లేదు జానకీ..ఒక్కటి మాత్రం గుర్తు పెట్టుకో..అందరూ మంచి వాళ్ళే ఉండరు..అందర్నీ ఎదుర్కొనే నేర్పు, ధైర్యం నీకుండాలి" అని. దానికి జానకి ఎంతో ఆనందపడి " మీ లాంటి భర్త అందరికీ లభించాలని దేవుణ్ణి కోరుకుంటానండి" అని అంది. నేను "అయ్యో జానకి! ఇప్పుడు అందర్నీ పెళ్లి చేసుకోవాలంటే చాలా కష్టం" అంటూ నవ్వేసాను. "ఛీ..పొండి" అంటూ నా కౌగిలి లో బందీ అయింది.

ఇంతకీ సంగతి ఏమిటంటే జానకి డిగ్రీ అయ్యాక సెలవుల్లో మేకప్ క్లాసులకు వెళ్లి కొంత వరకు నేర్చుకుంది. వాళ్ళ స్నేహితుల పెళ్ళిళ్ళలో కొంత మందికి బ్రైడల్ మేకప్ చేసిన అనుభవం కూడా ఉందట. అందుకే చాలా సులువుగా మేకప్ ఎలా చేయాలి అన్న విషయం పై వీడియో చేస్తాను అని అంటుంది.

జానకి నీ, నన్ను ఆశ్చర్యం లో ముంచుతూ ఆ వీడియో కి ఒక నెల రోజుల వ్యవధి లోనే ఒక లక్ష వీక్షణలు వచ్చాయి... సబ్ స్క్రైబర్ల సంఖ్యలో కూడా చెప్పుకోదగ్గ మార్పు వచ్చింది. దాంతో మా ఇద్దరి ఆనందానికి అవధులు లేవు. అలా జరగడం జానకికి ఎంతో ఉత్సాహాన్ని ఇచ్చింది.

ఇక అప్పటినుండి నా కష్టాలు మొదలు. నగరంలో ఎక్కడ షాపింగ్ ఎగ్జిబిషన్ లు పెట్టినా జానకి అక్కడికి వెళ్లాల్సిందే. అయినవీ కానివీ అన్నీ కొనల్సిందే..షాపింగ్ హాల్ పేరుతో వీడియోలు చేయాల్సిందే. Haul పేరుతో ఎన్ని బట్టలు, నగలు పోగేసిందో తనకైనా తెలుసో లేదో! మేకప్పు వీడియోలు, వంటల వీడియోలు...ఇలా వారానికి కనీసం రెండు మూడు వీడియోలు పోస్టు చేసేది. ఇలా మా జానకి వ్లాగు ల ప్రస్థానం మూడు లైకులు, ఆరు సబ్ స్క్రైబర్లు అన్న విధంగా అప్రతిహతంగా సాగిపోతుంది.

*****

తెల్లారు జామునే ఒక మంచి కల. నాకు నచ్చిన చీరలో నా జానకి నా దగ్గరికి వస్తున్నట్టు. దగ్గరకు తీసుకుంటుండగా మెలకువ వచ్చింది. ఆ కలను నిజం చేస్తూ ఆ రోజు వంకాయ రంగు చీరలో మెరిసిపోతుంది. "ఈ రోజు ఎంత బాగున్నావో తెలుసా" అంటూ ఒక చేయి అందుకోబోతూ ఉంటే, ఇంకో చేతిలో వీడియో రికార్డింగు లో ఉన్న ఫోన్ కనబడింది. చటుక్కున తన చేతిని వదిలేసాను. "ఏంటి జానకి! ఇదేం బాలేదు..ప్రతీదీ రికార్డు చేయాలనుకుంటావు" అన్నాను కొంచెం కోపం చూపిస్తూ. దానికి జానకి "మరి మీరేం ఫీల్ అయిపోకండి. ఇది DIML వీడియో. మీరు నన్ను పట్టుకున్న సీన్ ఎడిటింగ్ లో తీసేస్తాలే" అంటూ నవ్వేసింది. ఆ పదం కొత్తగా వింటుండటం తో "దానర్థం ఏమిటో తెల్సుకోవచ్చా?" అని అడిగాను. జానకి ఫోన్ కెమెరా వంక మాట్లాడుతూ..ఇలా అంటుంది. "మా ఆయన ఇప్పుడే లేచారు..నన్ను DIML అంటే ఏమిటని అడుగుతున్నారు (నవ్వులు)"..అప్పుడు నా వైపు చూస్తూ చెప్తుంది "Day in my Life" అని..నేను తలపట్టుకు కూర్చున్నా మంచం మీద మరేం చేయాలో తెలీక...

7, జులై 2019, ఆదివారం

నా ఉద్యోగ ప్రయాణం - 2

ఆదివారం, జులై 07, 2019 0 Comments
దీని ముందు భాగం ఇక్కడ చదవండి...
సరిగ్గా వారం ఉందనగా అడ్మిట్ కార్డు వచ్చింది..అప్పటికప్పుడు OBC సర్టిఫికెట్ అదీ వాళ్ళు నిర్దేశించిన ఫార్మేట్ లో చేయించుకున్నా..నాకు ఇంకో సందేహం ఉండేది..ఇపుడు ఇంతా కష్టపడి చెన్నై వెళ్ళొచ్చాక ఫైనల్ లిస్ట్ లో నాకు రాకపోతే ఎలా అని😣..ఎందుకంటే మార్కులు తెలియవు కదా..కానీ ఎలాగైతేనేం చెన్నై కి వెళ్ళేముందే మా మార్కులు వచ్చేసాయి😃..129.75..150 కి నాకు వచ్చిన మార్కులు..మా దగ్గర్నుంచి చెన్నై కి సర్కార్ కి రిజర్వేషన్ దొరకలేదు..అంటే భీమవరం నుండి సర్కార్ కి అన్నమాట.. చివరికి ఎలాగోలాగ విజయవాడ నుండి జనశతాబ్ది కి రిజర్వేషన్ దొరికింది🚂..అలా నాగర్సోల్ express ద్వారా విజయవాడ వెళ్ళి జనశతాబ్ది ని అందుకున్నాం నేను, మా నాన్న...

నేను మొట్టమొదట చూసిన పక్క రాష్ట్రం తమిళనాడు అయింది..నేను ఇప్పటివరకు కేవలం 5 జిల్లాలు మాత్రమే తిరిగా..విజయనగరం, విశాఖ, తూగో, పగో, కృష్ణా..ఉదయం పాలకొల్లులో మొదలైన మా ప్రయాణం కృష్ణా, గుంటూరు, ప్రకాశం, నెల్లూరు ల మీదుగా చెన్నై సెంట్రల్ లో రాత్రి 10.30 కి ముగిసింది..తెల్లారితే DV కి వెళ్ళాలి..ఆ రాత్రి వేళ ఎక్కడికెళ్తాం..పోనీ మాలాగా వచ్చిన వాళ్ళెవరూ తగల్లేదు..ఇక ఆ సెంట్రల్ లోనే హాలులో కుర్చీల్లో కూర్చున్నాం తెల్లారేవరకు... మహానటి సినిమాలో కీర్తి, రాజేంద్ర ప్రసాద్ మద్రాసులో దిగి గుర్రబ్బండి వాడితో బేరమాడుతారు కదా..అదే చెన్నై సెంట్రల్...బిల్డింగ్ ఎంత బాగుందో😍...అందులో రైళ్ళు ఒక వైపే వెళ్ళడానికి వీలవుతుంది.హాల్లో ఆ రైల్వే స్టేషన్ కట్టినప్పటి నుండి ఇప్పటి వరకు ఎలా మారిందో పెద్దపెద్ద ఫోటోలు పెట్టారు. వచ్చి పోయే రైళ్ళతో ఏం నిద్ర పడుతుంది..అందుకే అక్కడ ఉన్న ఫ్రీ వైఫై తో ఆ రోజే విడుదల చేసిన మా టెట్ కీ చూసుకున్నా..నిజంగా నిద్ర పట్టకపోవడం కంటే ఇంకో నరకం ఉండదని అప్పుడే అర్థమైంది..😟



ఇక ఉదయం 4 గంటలకే తయారైపోయి సెంట్రల్ నుండి పార్క్ స్టేషన్ (సబర్బన్)కి వెళ్ళాం..సబర్బన్ రైళ్ళ గురించి వినడమేగానీ నిజంగా చూడ్డం ఇప్పుడే...కనీస టికెట్టు 5రూ..అక్కడ ఎంత పెద్ద క్యూ ఉందో...పాపం డాడీనే నిల్చొని టికెట్లు పట్టుకొచ్చారు...మేము వెళ్ళాల్సింది DPI క్యాంపస్ రోడ్ లో ఉన్న పేరెంట్ టీచర్ అసోసియేషన్ బిల్డింగ్ కి..గూగుల్ మాప్ లో వెతికితే దానికి దగ్గరగా ఉన్న సబర్బన్ స్టేషన్ చేటిపట్టు..అలా పార్క్ స్టేషన్ నుండి 5 నిమిషాల్లో చేటిపట్టు కి వెళ్ళాం..సబర్బన్ రైళ్ళు ఎంత వేగంతో వెళ్తున్నాయో..చాలా ఉపయోగం ఇవి మాలాంటి వాళ్ళకి..😁..ఆ స్టేషన్ నుండి బయటికొచ్చేసరికి ఆటోవాడు ఉన్నాడు..DPI క్యాంపస్ కి వెళ్ళాలి అని చెబితే 100 రూపాయలన్నాడు...చాలా ఎక్కువే మరి మాకు వేరే దారి లేదు..సిటీ బస్సులున్నా వాటి నెంబర్లు అవి మనకు తెలియదు కదా...ఆశ్చర్యం ఏంటంటే అక్కడ చాలామందికి మన తెలుగు అర్ధం అవుతుంది..కానీ మనకి తమిళంలోనే సమాధానమిస్తారు😝..మనకీ అది అర్ధం అవుతుంది(పైపైన)😀..

నాది ఫస్ట్ డే, ఫస్ట్ బ్యాచ్..ఆటోవాడు సరిగ్గా PTA బిల్డింగ్ ముందు ఆపాడు...10 నిమిషాల ప్రయాణం అంతే.. తమిళనాడు టెక్స్ట్ బుక్ బిల్డింగ్ కూడా పక్కనే ఉంది. మేము వెళ్ళేసరికే అంతా చీకటిగానే ఉంది. బయట కూర్చోడానికి కూడా లేదు..పోనీ కదా అంటే దోమలు ఓ పక్క కుట్టేస్తున్నాయి...అవి మా దోమల కన్న చాలా పెద్దగా ఉన్నాయి...పక్కనే చిన్న బడ్డీ కొట్టు లాంటిది ఉంటే అక్కడే కూర్చున్నాం..ఆ షాపతను అప్పుడే టిఫిన్ చేయడానికి అన్నీ సిధ్దం చేస్తున్నాడు..గారెలు తప్పితే అక్కడేం లేవు..అవే చెరో రెండు తిన్నాం...చట్నీ కూడా లేదు..కానీ చాలా బావున్నాయి...మాలాగే కడప నుండి ఒకబ్బాయి వచ్చాడు. అడ్రస్ చూసుకుని వెళ్ళిపోయాడు. తనది మధ్యాహ్నం బ్యాచ్ అట..8 అయ్యే సరికీ చాలా మంది వచ్చేసారు..9 దాటాక లోపలకి పిలిచారు. బయోమెట్రిక్ అథెంటికేషన్, డాక్యుమెంట్ల పరిశీలన కార్యక్రమాలు అయ్యేసరికీ మధ్యాహ్నం 12 అయింది...నా OBC సర్టిఫికేట్ కొత్తది కదా...కానీ పాతది అంటే 2017 లోపు ఉండాలంట..అది మాకు తెలీదు మరి. అందుకని నాలాంటి వారందర్నీ Provisional లో పెట్టారు. ఈ ప్రాసెస్ అంతా కావడానికి  అంత టైం పట్టదు..కానీ అక్కడ చాలా ఆలస్యం చేసారు..హమ్మయ్య..అనుకొని బయటపడ్డా. చెన్నైలో ఎండ అప్పటికే విరగ్గొడుతుంది🌞😎. షేర్ ఆటో ఎక్కి ఎగ్మోర్ స్టేషన్ కి వెళ్ళాం. అక్కడ్నుంచి మాంబళం కి సబర్బన్ లో వెళ్ళాం..

అక్కడ మా డాడీకి తెల్సిన ఒక ఆర్టిస్ట్ ఉంటే ఆయన దగ్గరికి వెళ్ళాం..ఆయన అప్పుడు ఏదో బొమ్మ వేస్తున్నారు. అక్కడ కొంచెం ఫ్రెష్ అయ్యి ఆయన చెప్పిన హోటెల్ కెళ్ళాం. భోజనం కాకుండా టిఫిన్స్ అడిగితే సాంబార్ రైస్ ఉందని చెప్పాడు. అదే తెమ్మన్నాం. స్టీల్ కంచంలో చక్కగా అరిటాకు వేసి పనసపొట్టు కూర, అప్పడంతో సాంబార్ రైస్ తెచ్చారు. నాకైతే చాలా నచ్చింది😋😋. ఎన్ని కూరగాయలున్నాయో..అది తింటే ఇంక భోజనం అక్కర్లేదు...( ఇంటికొచ్చాక దాని గురించి నెట్లో వెతికితే దాని పేరు "సాంబార్ సదం" అని తెల్సింది..హెబ్బార్స్ కిచెన్ లో ఎలా చేయాలో చూసి ఇంట్లో మళ్ళీ చేసుకుని తిన్నాం😂😂) ఇంతకీ ప్లేటు సాంబార్ రైస్ 30 యే నట..నాకు చాలా ఆశ్చర్యమనిపించింది. తర్వాత అక్కడ్నుంచి శరవణ స్టోర్స్ వీధిలోకి వెళ్ళాం..అబ్బో ఎంత పెద్ద మార్కెట్టో!!..ఎన్ని రకాలు అమ్మేస్తున్నారో..నేను ఇలాంటి మార్కెట్స్ మొదటి సారి చూడటం😮..భలే ముచ్చటేసింది. రెండు జతల చెవి పోగులు కొనుక్కుని మళ్ళీ మాంబళం స్టేషన్ కి వెళ్ళాం. సర్కార్ ఎక్స్ ప్రెస్ మనకి కాకినాడ లో బయల్దేరుతుంది..అక్కడేమో చెంగల్పట్టు లో బయల్దేరుతుంది. ఇప్పుడు మాకు రిజర్వేషన్ లేదు కాబట్టి జనరల్ బోగీలో సీటు దొరకాలంటే చెంగల్పట్టుకే వెళ్ళిపోవాలి..కానీ మేము ఎక్కిన సబర్బన్ రైలు తాంబరం వరకే వెళ్ళింది. పోనీ అక్కడ్నుంచి చెంగల్పట్టు కి వెళ్దామంటే ఇంకో అరగంట దాకా ఇంకో రైలు లేదంట😰. ఈ లోపున సర్కార్, చెంగల్పట్టులో బయల్దేరిపోవచ్చు...అప్పుడు తాంబరం స్టేషన్ లోకి వెళ్ళి ట్రెయిన్స్ చార్ట్ చూస్తే సర్కార్ కి తాంబరం లో హాల్టు ఉందని తెల్సింది...ఇంక అక్కడే భీమవరానికి టికెట్లు తీసుకున్నాం.ఎందుకంటే అది పాలకొల్లుకి వెళ్ళదు.  మా అదృష్టం..జనరల్ బోగీలు ఖాళీగానే ఉన్నాయి..నాకు, మా డాడీకి నిద్ర వచ్చేస్తూంది. రైలెక్కాక ఇంటికి ఫోన్ చేసి అమ్మ, చెల్లి తో మాట్లాడి పడుకున్నాం. కానీ రైళ్ళో రాత్రంతా ఎక్కేవాళ్ళు, దిగేవాళ్ళతో గోలగోలగానే ఉంది. రైళ్ళలో దూర ప్రయాణాలు చెయ్యాల్సి వస్తే రిజర్వేషన్ ఖచ్చితంగా ఉండాల్సిందే..కానీ ఇలా ఆకస్మికంగా వెళ్ళాల్సి వస్తే ఏం చేయలేం మరి!!💁.అలా ఉదయం భీమవరం చేరేసరికీ 7.30 అయింది. అక్కడే బ్రష్ చేసుకున్నాం. హైదరాబాద్ నుండి నరసాపురం వెళ్ళే ఎక్స్ ప్రెస్ వస్తుంది అప్పుడే..అదెక్కేసి అరగంటలో మా ఇంటికొచ్చేసాం. అంత సేపు ట్రైన్లలో ప్రయాణం చేయడం వల్ల, ఇంటికి వచ్చాక కూడా ఊగుతున్నట్లు, ట్రైన్ లోనే ఉన్నట్టు అనిపించింది..అలా మా చెన్నై ప్రయాణం సాఫీగా జరిగిపోయింది. చెన్నై లో ఏం ఫొటోలూ తీసుకోలేదు🙆..ఇందులో upload చేసినవి అన్నీ Google images..

(సశేషం)