మోహన రాగం

21, జూన్ 2020, ఆదివారం

లాక్ డౌన్ లో చెన్నై కి ...🚆

మోహన ఆదివారం, జూన్ 21, 2020 0 Comments

జూన్ వచ్చేస్తుంది అంటే మళ్లీ భయం మొదలైంది. ఎందుకంటే 20 న వేసవి సెలవుల అనంతరం స్కూలు తెరిచే రోజు. మామూలు రోజులు అయితే భయమే లేదు..కానీ ఇప్పటి పరిస్థితి వేరు కదా..స్కూలు తెరవడం అంటే పిల్లలు ఎలాగూ రారు. మరి టీచర్స్ స్టేషన్ లో అందుబాటులో ఉండాలి గా. మా స్కూలు నుండి ఇలా పది మందిమి స్వ రాష్ట్రాలకి వెళ్ళాము. మళ్లీ ఇప్పుడు చెన్నై వెళ్ళాలంటే బోలెడు భయాలు. అది ఫుల్ రెడ్ జోన్. బస్సులు ఎలాగూ లేవు..trains ఉన్నాయో లేదో తెలీదు.. quarantine కి గానీ పంపారంటే అదో తలపోటు. హాస్టల్ తీయరు..వెళ్తే అక్కడ ఎక్కడ ఉండాలి..? ఓ వైపు తమిళనాడు epass తప్పనిసరి చేసింది. ఇప్పుడు మళ్లీ అప్లై చేస్తే వస్తదో రాదో అని..ఇలా అన్నమాట..!!

సమ్మర్ వెకేషన్ ఏమైనా Corona గురించి పొడిగిస్తారేమో అన్న చిన్న ఆశతో 19 కి trains వెతికా… ఒకే ఒక ట్రైన్ ఉంది. న్యూ ఢిల్లీ - చెన్నై రాజధాని ఏసీ సూపర్ ఫాస్ట్ ఎక్స్ప్రెస్. మనకి విజయవాడ మాత్రమే halt ఉంది. దానికి డాడీ కి నాకు tickets బుక్ చేశాను. ఆ టికెట్ pnr నంబర్ తో epass అప్లై చేసా. ఆ రాత్రే pass approve అయిపోయింది. ఒక టెన్షన్ తీరింది. ఇదంతా జూన్ 3 నాటి కథ. తర్వాత పని ఇల్లు వెతుక్కోవడం. సడన్ గా నా అమోఘమైన బుర్రకి ఒక సంగతి గుర్తుకు వచ్చింది. పోయిన జనవరి లో మా స్కూల్ టీచర్ ఒకావిడ ఇల్లు ఖాళీ చేసి వెళ్లిపోయారు. ఆ ఇల్లు అప్పటి నుండి ఖాళీ గానే ఉంటుంది. ఆవిడ ను అడిగి ఆ ఓనర్ గారి ఫోన్ నంబర్ తీసుకున్నాము. ఫోన్ చేసి ఇలా మాకు ఆ ఇల్లు కావాలి అంటే సరే అన్నారు. హమ్మయ్య...అన్నీ సెట్ ….అనుకునే లోపు అంతలోనే చెన్నై లో 19 నుండి 30 దాకా లాక్ డౌన్ అన్నారు.🥴😵

మా అందరి బాధ ఏంటంటే జరిగేవి ఆన్లైన్ క్లాసులే..అయినప్పుడు ఇంటి దగ్గర ఉండి చేస్తే ఏంటి అని. ఎవరికీ ఇల్లు వదిలి వెళ్ళడం సుతారమూ ఇష్టం లేదు (నాక్కూడా😒) అందుకే 19 దాకా ఎదురు చూసా...kvs hq నుండి ఏమైనా దానికి సంబంధించిన letter/circular వస్తుందేమో అని…. ఊహూ...ఏం రాలేదు. ఇక ఇప్పుడు అయితే టికెట్ .. పాస్ ...ఇల్లు ఉన్నాయి..ఇంకా ఆలస్యం చేస్తే మళ్లీ ఉంటాయో లేదో అని ఇక వెళ్ళడానికే నిర్ణయించుకున్నాం.

కరెంటు కుక్కరు..కరెంటు పొయ్యి...ఇంకా కొన్ని ముఖ్యమైన పప్పులు ఉప్పులు లాంటివి సర్దాం. 19 పొద్దునే మా పాలకొల్లు నుండి భీమవరం ఆటో లో వెళ్ళాం. అక్కడి నుండి విజయవాడ కి బస్ దొరికింది. Temperature check చేసి ఎక్కించారు. విజయవాడ వెళ్లేసరికి సుమారు 11 అయింది. మా ట్రైన్ 2:40 కి. విజయవాడ రైల్వే స్టేషన్లో టికెట్ ఉంటేనే లోపలికి పంపుతున్నారు. అది కూడా ట్రైన్ వచ్చే రెండు గంటల ముందు. మాకు కొంచెం ముందుగానే పంపారు. లోనికి వెళ్లే ముందు లగేజ్ మీద స్ప్రే కొట్టారు. మెటల్ డిటెక్టర్ లాంటి థర్మల్ స్కానర్ ఉంది. అందులోంచి నడిచి లోపలికి వెళ్ళాలి...అసలు ఎలాంటి విజయవాడ రైల్వే స్టేషన్ ఎలా అయిపోయిందో..ఎప్పుడూ జనంతో ...వచ్చే పోయే రైళ్ళతో కళకళ లాడుతూ ఉండేది కాస్తా నిర్మానుష్యంగా ఉంది.

ట్రైన్ దిగాక ఇంటికి తీసుకు వెళ్ళడానికి prepaid taxi లకి అనుమతి ఉందని తెలిసింది. అప్పుడు నన్ను చెన్నై నుండి తీసుకొచ్చిన డ్రైవర్ కి ఫోన్ చేస్తే స్టేషన్ కి వస్తా అన్నాడు. అతని పేరు మీద pass కూడా జెనరేట్ చేసాము. అలా ట్రైన్ వచ్చే దాకా వెయిటింగ్ హాల్ లో కూర్చున్నాం. ట్రైన్ కొంచెం ముందే వచ్చేసింది. నాకు డాడీ కి వేరు వేరు బోగీలు వచ్చాయి. కానీ ఇద్దరం ఒకే చోట కూర్చున్నాం. ట్రైన్ అంతా ఖాళీ నే. చాలా తక్కువ మంది ఉన్నారు. TC వస్తాడేమో అనుకుంటే రాలేదు. ట్రైన్ లో చాలా బోర్ కొట్టేసింది.

చెన్నై సెంట్రల్ లో దిగేసరికి రాత్రి 8:30 అయింది. దిగిన వాళ్ళందర్నీ వరుస లో నిల్చో బెట్టి లగేజ్ మీద స్ప్రే చేశారు. అందరికీ home quarantine stamps ఎడమ చేతి మీద వేశారు (అది అప్పుడే వెలిసిపోయింది😑) ముందుగా టాక్సీ బుక్ చేసుకున్న వారిని వేరే వైపు నుండి temperature check చేసి పంపేశారు. 😊

నాకు ఆశ్చర్యం అనిపించినది ఏంటంటే ...epass గురించి అంత టెన్షన్ పడ్డాము. అసలు అది చూడనేలేదు...🤕 ఇంకా ... స్టాంప్స్ అయితే వేశారు ..వాళ్ళు ఎక్కడి నుండి వచ్చారు..ఎక్కడికి వెళ్తున్నారు అవేం వివరాలు తీసుకోలేదు.. ఏంటో మరి..🤷

ఇక ఇంటికి వచ్చేసి స్నానాలు కానిచ్చి.. ఓట్ మీల్ చేసుకుని తినేసి పడుకున్నాము. మా పది మందిలో ముగ్గురం మాత్రమే చెన్నై నుండి తిరిగి వచ్చాం..మిగిలిన వారి సంగతి ఏమో మరి..20 న mail ద్వారా జాయినింగ్ report ...station చేరుకున్నట్లు ఆధారాలు గా ట్రైన్ టికెట్, epass కాపీ తో సహా పంపేసాను...హ్మ్…ప్రస్తుతానికి అంతే ఇక..👻

2, జూన్ 2020, మంగళవారం

కరోనా కాలం లో నేను -2

మోహన మంగళవారం, జూన్ 02, 2020 2 Comments

Lockdown 1.0 :-

ఆ మర్నాడు అందరూ వాట్సప్ status లు పెట్టేదాక తెలియలేదు ఉగాది అని... హ్మ్..
స్కూలు వాళ్ళు మాకో పని అప్పగించారు. ఒక్కో టీచరు బహుళ ఐచ్ఛిక ప్రశ్నలు తయారు చేయాలని. నాకేమో 4 వ తరగతి ఇంగ్లీషు, రేణు కేమో 4 వ తరగతి హిందీ వచ్చాయి. ఇద్దరం ఆ పనిని కొన్ని రోజుల్లోనే చేసేసాము.
మొదట్లో రోజూ చపాతీ తినడం భయం వేసేది. ఆహార అలవాట్లు మారటం వల్ల ఏమైనా అవుతుందేమో అని.. కానీ త్వరగానే అలవాటు పడిపోయాను.
మధ్య మధ్య లో పక్కింటి తెలుగు ఆంటీ.. రవ్వ కేసరి, గోంగూర పచ్చడి, దోశలు, ఆమ్లెట్, మామిడికాయ పులిహోర లాంటివి ఇస్తుండే వారు.. అప్పుడు అమ్మ గుర్తు వచ్చేది😞
అప్పట్లో ఉత్తినే కన్నీళ్లు వచ్చేసేవి. చాలా డెప్రెషన్ లో ఉండేదాన్ని. మా స్కూల్లో ఒక సీనియర్ టీచర్ ఒకరోజు మెసేజ్ చేశారు.." ఏం మోహనా!! ఎలా ఉన్నావ్ ఎక్కడ ఉన్నావ్?" అని. ఆ మాత్రానికే చాలా సంతోష పడ్డాను.
నా ఫోన్ కి అసలు సిగ్నల్ యే ఉండేది కాదు. వాట్సప్ తప్ప ఇంకేం సరిగ్గా వచ్చేవి కాదు మరి. ఒక్క ఐదు ని|| వీడియోను ...అదీ 240p లో చూడటానికి 20 ని|| పట్టేది. అందుకే YouTube వాడటమే మానేశాను.
ఒక రోజు రేణు వాళ్ళమ్మ గారు కాటుక తయారు చేశారు. దూది లో వేపాకు, వాము పెట్టీ దానికి ఆవ నూనె పట్టించి దాన్ని మండించారు. ఆ పొగకి వచ్చే మసిని పోగేయటమే...బాగుంది భలేగా..!!

Lockdown 2.0 :-

TV లో lockdown పొడిగింపు మే 3 వరకు అనేసరికి ఇంచుమించు ఏడుపు ముఖమే అయింది. May 2 నుండి మాకు వేసవి సెలవులు. ఇంటికి వెళ్ళడానికి 2 న బయల్దేరే లా టికెట్ చేసుకున్నాను ఎప్పుడో! పైగా వేసవి కాలం కదాని 2AC తీసుకున్నా. ఇప్పుడది గోవిందా!!🙄 అసలు ఇంటికి వెళ్ళడం ను ఊహించ లేక పోయే దాన్ని.
మా స్కూలు పిల్లలకు ఆన్లైన్ క్లాసులు మొదలు పెట్టాం. అసలైతే ఏప్రిల్ 1 నుండి 2020-21 మొదలు అవ్వాలి. సగం నెల వృధా అయిపోయింది. వాట్సప్ ద్వారా సెక్షన్ల వారీ గ్రూపులు క్రియేట్ చేసి, చిన్న చిన్న వీడియో లు , వర్క్ షీట్లు లాంటివి పంపే వాళ్ళం. ఇదంతా వన్ వే నే...అటు నుండి స్పందన తెల్సుకునే వీలు లేదు.
ఒక రోజు సరదాగా ఇంటికి దగ్గర్లో నే ఉన్న ఇంకో మేడం ఇంటికి వెళ్ళాం నేను, రేణు. ఆ ఇంటి గలావిడ మా వంక అదోలా చూస్తూ "ఇప్పుడు రాకూడదు" అన్నది. ఇంత దారుణంగా తయారు అయ్యాయా పరిస్థితులు అని అనిపించింది అప్పుడు.
మధ్యలో ఒకరోజు హాస్టల్ వార్డెన్ తనకు తానుగా ఫోన్ చేసి మే 1 నుండి తెరుస్తాను.. వచ్చేసెయ్ అంది. లాక్ డౌన్ పొడిగించినా పర్లేదు నువ్వొచ్చెయ్ అంది. చాలా ఆనందమేసింది. కానీ తర్వాత ఫోన్ చేసి మళ్లీ అడిగితే ...ఆ వీధి లోకి ఎవర్నీ రానివ్వకుండా వీధి మొదట్లో అడ్డంగా పెట్టిన బ్యారికేడ్ల ఫోటోలు పంపింది.🤕

Lockdown 3.0 :-

లాక్ డౌన్ లో చిక్కుకు పోయిన వాళ్ళకి ఇంటికి వెళ్ళే అవకాశం ఉందని ప్రభుత్వం చెప్పడం తో దానికి సంబధించిన email address లకు emails పంపాను. Stranded citizen కింద ఇంకా మన స్పందన సైట్ లోనూ , తమిళనాడు కు సంబంధించిన సైట్ లోనూ రిజిస్టర్ కూడా చేశాను. ఏమైనా రైళ్లు, బస్సులు లాంటివి వేస్తారేమో అని పిచ్చి ఆశ...🥺
ఎంత కాలం ఇలా ఒకరింట్లో ఉంటాం...అని ధైర్యం చేసి మా హాస్టల్ దగ్గర్లోని ఇంకో కేవీ లో పని చేసే తెలుగు అమ్మాయి గౌతమి ఇంటికి వెళ్ళిపోయాను. ఆరోజు సైకిల్ లో గాలి లేకపోయినా కష్టపడి మెల్లగా వచ్చేసాను. గాలి కొట్టిద్దాం అంటే ఏం షాపులు లేవాయే. మధ్యలో ఎక్కడైనా ఆపుతారేమో అని చాలా భయపడ్డాను..కానీ ఏం కాలేదు.
ఆ నాలుగు జతల బట్టలతో నే గడపటం చాలా చిరాగ్గా అనిపించేది. ఇలా ఎంత కాలమో అర్ధమయ్యేది కాదు. చివరికి ఇంటికి వెళ్ళలేక పోయినా పర్వాలేదు.. హాస్టల్ తీస్తే చాలు అనుకునేదాన్ని.
కార్ అద్దెకి తీసుకుని TN epass కి అప్లై చేసుకోవచ్చు అని తెలిసింది. నేనేమో ముందు జంకాను. ఒక్కదాన్నే కార్లో ఎలా వెళ్ళడం అని. గౌతమి వాళ్ళు విజయనగరం వెళ్ళాలి. పోనీ వాళ్ళు వెళ్ళినా నేను ఒక్కదాన్నే ఇక్కడే ఉండొచ్చు లే అనుకున్నాను.
మా తెలుగు కేవీ టీచర్స్ వాట్సప్ గ్రూప్ ద్వారా ఇద్దరు కన్యాకుమారి నుండి తెలంగాణా వెళ్తున్నారు అని తెలిశాక నమ్మకం కుదిరింది. వెళ్ళాలనే కోరిక పెరిగింది. దగ్గర్లోని ఒక ప్రైవేట్ ట్రావెల్స్ వాళ్ళతో మాట్లాడి బండి నంబర్ తీసుకుని epass కి అప్లై చేశాం. వాళ్ళేమో విజయనగరం కి, నేనేమో పాలకొల్లు కి. ఆ మర్నాడు లేచేసరికి పాస్ వచ్చినట్టు sms వచ్చింది. ఇక నా ఆనందానికి అవధులు లేవు.🤩
బయల్దేరే ముందు రోజు హాస్టల్ కి వెళ్లి నా బట్టలు అవీ సర్దేసుకుని తెచ్చేసుకున్నా. 49 రోజులు సెలవులు కదా .(అప్పటికే వారం రోజులు వృధా) కారే కదా అని ఎక్కువగా నే luggage తయారు చేశా.
లాక్ డౌన్ లో చెన్నై లో ఉన్నంత కాలం నా స్నేహితులైన జలుబు, జ్వరం రాలేదు. చాలా భయ పడేదాన్ని .. ఎక్కడేం తేడా చేసి ఏం పట్టుకుంటుందో అని..కరోనా అంటే అంత భయం ను సృష్టించారు మరి..!

ఎన్నాళ్ళో వేచిన ఉదయం : మే 8

డ్రైవర్లను పొద్దునే 4 కే రమ్మన్నాము. ఫోన్ కి వచ్చిన pass print తీసి కార్ ముందు అద్దం మీద అంటించాము. నేను మాస్క్..ఇంకా దాని పైన ముఖం అంతా స్కార్ఫ్ తో కప్పేసాను. రెండు నీళ్ల సీసాలు, రెండు డ్రింక్ సీసాలు, బిస్కెట్స్ ప్యాకెట్లు ఇవన్నీ ముందే సర్ది పెట్టుకున్నా….కానీ ఏం తినలేదు ఇంటికి వెళ్ళేదాకా...ఆరార గా ఆ డ్రింక్..నీళ్ళు మాత్రమే తాగాను. అసలు ఇలా ఇంటికి వెళ్ళ గల్గుతాను అని కల్లో కూడా ఊహించలేదు.

దారిలో ఎన్ని చెక్ పోస్టులు ఉన్నాయో! ప్రతీసారి దిగి అక్కడికి వెళ్ళడం...పేరు..ఫోన్ నంబర్.. బండి నంబర్..ఎక్కడి నుండి ఎక్కడికి ఇవి రాసుకోవడం...ఇంకా నెల్లూరు లో సరిహద్దు మొదట్లో నే థర్మల్ స్క్రీనింగ్ చేశారు. దారంతా లొకేషన్ ఆన్ లోనే పెట్టాను. డాడీ నన్ను ట్రాక్ చేస్తుండేవారు. అలా పొద్దున 5 కి బయల్దేరితే సాయంత్రం 5 అయింది వచ్చేసరికి.. అలా..సుమారు నాలుగు నెలల తర్వాత ఇంటి ముఖం చూసే అదృష్టం దక్కింది...🏠👨‍👩‍👧‍👧

21, మే 2020, గురువారం

కరోనా కాలంలో నేను -1

మోహన గురువారం, మే 21, 2020 0 Comments

18 మార్చి 2020 నుండి మొదలుపెడదాం.....

ఆరోజు పదవ తరగతి సి బి ఎస్ ఈ సోషల్ పరీక్ష. నాకు ఇన్విజిలేషన్ రావడం రెండోసారి. కరోనా వ్యాధి నేపధ్యంలో సి బి ఎస్ ఈ పరీక్షలకి సంబంధించి కొన్ని మార్పులు చేసింది . అందరూ మాస్కులు వేసుకోవాలి శానిటైజర్ నీళ్ల సీసా లాంటివి తెచ్చుకోవచ్చు.. గదిలో ఇద్దరి మధ్య ఒక మీటరు దూరం ఉండాలి ఇలా అన్నమాట.. అప్పటివరకు ఒక గదిలో 25 మంది విద్యార్థులు, ఇద్దరు ఇన్విజిలేటర్లు (అసిస్టెంట్ సూపరింటెండెంట్) తో పరీక్షలు జరిగాయి. కానీ ఇప్పుడు ఒక గదిలో 12మంది విద్యార్థులు ఒక ఇన్విజిలేటర్ మాత్రమే ఉంటారు. దానికోసం ప్రైమరీ తరగతి గదులను కూడా వాడాల్సి వచ్చింది. కంట్రోల్ రూమ్ కి కొంచెం ముందుగానే వెళ్ళాం. తర్వాత మాకు కేటాయించిన రూములోకి వెళ్ళిపోయాం. నా రూమ్ లో అందరూ అమ్మాయిలే ఉన్నారు. వాళ్ళందర్నీ చూస్తే నా పదవ తరగతి రోజులు గుర్తుకు వచ్చాయి. ముఖ్యమైన విషయం ఏంటంటే అప్పుడు ఏ ఒక్కరూ మాస్క్ వేసుకోవడం కానీ ముఖాన్ని కప్పుకోవడం కానీ చేయలేదు. నేను కూడా. నిజం చెప్పాలంటే అప్పట్లో మాస్కులు శానిటైజర్ లు ఎక్కడా దొరికేవి కాదు.. స్టాకు ఖాళీ అయిపోయేది.🥺

ఆ తర్వాతి రోజు పొద్దున్నే ఫ్లాష్ న్యూస్ ఏంటంటే మార్చి 31 వరకు జరగాల్సిన అన్ని పరీక్షలను సి బి ఎస్ ఈ వాయిదా వేసిందని. అలాగే 31 వరకు అన్ని స్కూళ్లను మూసేయాలని కె వి ఎస్ హెచ్ క్యూ నుండి ఆర్డర్ వచ్చింది. మార్చి 20న మాకు ఒక సర్క్యులర్ వచ్చింది. ప్రైమరీ స్టాఫ్ కి మొదట మూడు రోజులు సెలవులు ఆ తర్వాత సెకండరీ స్టాఫ్ కి సెలవులు. వాళ్లకి సెలవులు అయినప్పుడు మేం వెళ్ళాలి అన్నమాట. ఆ ఆదివారమే ప్రధాని జనతా కర్ఫ్యూ ప్రకటించారు (మార్చి 22).

సోమవారం సాయంత్రం హాస్టల్ వార్డెన్ వచ్చి చెప్పింది .."మంగళవారం అర్ధరాత్రి నుండి 31 దాకా తమిళనాడులో కర్ఫ్యూ అంట. హాస్టల్ మూస్తున్నాం" అని. నాకేం చెయ్యాలో తోచలేదు. ఇలాంటి పరిస్థితి వస్తుంది అని అనుకున్నా కానీ మరీ మొత్తానికి మూస్తుంది అని అనుకోలేదు.🤯😵😫 మా రూమ్ లో లో అప్పటికి ఇద్దరమే ఉన్నాం. ఆ అమ్మాయి ఆ రాత్రికే ఏదో కార్ పట్టుకొని వాళ్ల ఊరు trichy వెళ్ళిపోయింది. నేను ఒక్కదాన్నే మిగిలాను. ఇక చేసేది ఏమి లేక రేణు ని అడిగా... కొన్ని రోజులు మీ ఇంట్లో ఉంటాను అని.. తన ఒప్పుకుంది.

మంగళవారం హాస్టల్లో నేనొక్కదాన్నే ఉన్నాను. అందరూ ఎవరి దారిన వాళ్లు వెళ్లిపోయారు. ఆ రోజున చాలా ఒంటరితనం అనిపించి ఏడ్చేశా🤧. సాయంత్రం 3:30 కి నాలుగు జతల బట్టలు ఇంకా కొన్ని నిత్య అవసరం అనిపించినవి బ్యాక్ పాక్లో సర్దుకొని నా సైకిల్ మీద రేణు వాళ్ల ఇంటికి బయలుదేరాను. అప్పటిదాకా హాస్టల్ గది నాలుగు గోడల కి పరిమితమైన నాకు మనుషుల్ని చూడగానే కొంచెం బాగా అనిపించింది. ఆ రోజే ఇరవై ఒక్క రోజుల లాక్ డౌన్ ప్రకటన చేశారు. ఆ రాత్రి సరిగా నిద్ర పట్టలేదు. కొత్త ప్రదేశం ఇంకా 21 రోజులు... 31 దాకానే అనుకున్న.. అన్ని రోజులు ఇప్పుడు ఇక్కడ ఎలా ఉండటం అని… వీళ్ళకి ఇబ్బంది అవుతానేమో అని.. ఇవే ఆలోచనలు బుర్రనిండా..🙄😣

తర్వాత జరిగింది తర్వాతి టపా లో....🥴

8, ఏప్రిల్ 2020, బుధవారం

నా ఉద్యోగ ప్రయాణం - 6 (My preparation in a nutshell)

మోహన బుధవారం, ఏప్రిల్ 08, 2020 4 Comments

చాలా నెలల తర్వాత మళ్లీ ఈ 6 వ భాగంతో మీ ముందుకి వచ్చాను...10 వ తరగతి దాకా మున్సిపల్ స్కూలు..పక్కా తెలుగు మాధ్యమం. తర్వాత RGUKT నూజివీడు లో సీటు..అక్కడ రెండేళ్లు PUC అయ్యాక..Engineering is not my cup of tea అని అర్థం అయింది. DIETCET రూపంలో నాకు దారి దొరికింది. అందులో వచ్చిన మంచి రేంక్ సాకు చూపించి బయటికి వచ్చేసా. నిజం చెప్పాలంటే ఈ కోర్సంటే ఏదో ఆసక్తి ఉందని కాదు కానీ... అలా అయిపోయింది అప్పట్లో. రెండేళ్లు D.Ed తెలియకుండానే పూర్తి చేశాం. D.Ed చదువుతున్న సమయంలో నే రెండు మూడు పరీక్షలు రాశాను. Postman..FCI Watchman ఇంకా SSC CHSL ఇలా అన్నమాట. అవేమీ రాలేదు అనుకోండి. D.Ed అయ్యాక పూర్తి స్థాయిలో ప్రిపేర్ కావడం మొదలు పెట్టాను. Maths and reasoning కి మా ఊళ్ళో నే కోచింగ్ కి వెళ్ళే దాన్ని. మిగిలినవి సొంత ప్రిపరేషన్ యే…!!!

చాలా మంది నన్ను అడుగుతుంటారు. పరీక్షలకి ఎలా ప్రిపేర్ అయ్యావు..ఎలా చదివావు అని..కానీ నేనేం ఎలాంటి స్ట్రాటజీ లు ఫోలో కాలేదు...గంటలు లెక్క పెట్టుకుని చదవలేదు. D.Ed అయ్యాక MTS జాబ్ వచ్చే దాకా ఇంట్లోనే ఉండేదాన్ని. అలా చదువుకోవడానికి బోలెడు సమయం చిక్కింది నాకు. కానీ తక్కువ సమయం లో ఎక్కువ చదివింది మాత్రం MTS జాబ్ లో చేరాక 2018 అక్టోబర్ నుండి 2018 డిసెంబర్ దాకా...అదీ KVS PRT పరీక్ష కోసం. ఏ చిన్న ఖాళీ దొరికినా ఆఫీసు లో అయినా సరే..చదివే దాన్ని. దాని కోసం నా ఫోన్ ని అనుకూలంగా మార్చేసా.

💜 మేథ్స్ కోసం నేను తీసుకున్న కోచింగ్ చాలా బాగా ఉపయోగపడింది. మేథ్స్ పట్ల నా దృక్పధాన్ని మార్చింది. నేనూ లెక్కలు చేయగలను అన్న నమ్మకం కలిగింది. Sir చెప్పిన shortcuts బాగా గుర్తు పెట్టుకున్న. ఇంకా Apttrix e classes YouTube ఛానెల్లో RaMo sir చెప్పే పాఠాలు చూస్తూ నోట్స్ తయారు చేసుకున్నా. కష్టమైన లెక్కల్ని సైతం చాలా సులభంగా చెప్పడం బాగుండేది.

🧡 ఇక GS విషయానికొస్తే అది నాకు ఇష్టమైన టాపిక్. రోజూ ఆరు నూరైనా దిన పత్రిక చదవాల్సిందే. పుస్తకాల్లో...Lucent GK చాలా మంచిదని చెప్పొచ్చు. ఇంకా మనోరమ ఇయర్ బుక్..ఇలా...ఈ సబ్జెక్ట్ తో తలపోటు ఏంటంటే చదివినవి చదివినట్టు మర్చిపోతుంటాము. అందుకే ఎప్పటికప్పుడు పునశ్చరణ అత్యవసరం. కరెంట్ అఫైర్స్ కోసం Gradeup app లో monthly capsules pdf రూపంలో వచ్చేవి. అవి download చేసుకుని వీలు ఉన్నప్పుడల్లా చదివేదాన్ని. ఇంకా Oliveboard, Testbook వీటి fb పేజీలని ఫాలో అయితే వాటిల్లో వాళ్ళు share చేసే పిక్చర్స్ చాలా బాగుంటాయి. Ready Reckoner లాగా పనికొస్తాయి. అలాంటివి నా ఫోన్లో వందల ఫోటోలు ఉండేవి..ఇంకా...Gradeup app చాలా అంటే చాలా ఎక్కువగా వాడేదాన్ని. డైలీ quizzes చేసేదాన్ని. Mocktest ప్యాకేజ్ కూడా కొన్నాను ctet & kvs కి.

💛 English కి వచ్చే సరికి ఎక్కువ exercises చేయటమే. ఒక్క పుస్తకం అంటూ ఏం లేదు. నాకు నచ్చిన పుస్తకం మాత్రం Word power made easy by Norman Lewis.. ఇంకా A mirror of common errors by Dr. Ashok kumar Singh కూడా బాగుంటుంది.

💚 తెలుగు...APTET మరియు CTET కోసం చదివాను. వ్యాకరణం అయితే అవనిగడ్డ కోచింగ్ సమయంలో అక్కడ ఒక sir చెప్పిన నోట్స్ మాత్రమే follow అయ్యాను. ఈ కింద లింకుల నుండి కావాలంటే download చేసుకోవచ్చు.

>సంధులు >సమాసాలు >అలంకారాలు

హిందీ ఏమో KVS పరీక్ష కోసమే చదివాను. నెట్ లో శోధించగా ఒక అందమైన >నోట్స్ pdf దొరికింది. చదువుకోవడానికి చాలా బాగా అనిపించింది.

💙చివరిగా ఉపాధ్యాయ పరీక్షలకి ప్రత్యేకమైనవి…."Child development and pedagogy" & "teaching methods" వీటి కోసం కొన్ని YouTube చాన్నెళ్లను చూసేదాన్ని. "Let's learn by Himanshi Singh" అందులో ముఖ్యమైనది. ఇంకా mentors36… back to school కూడా ఉన్నాయి. చదవటం కంటే ఈ వీడియో లు ఎక్కువ చూసేదాన్ని. కొంచెం సమయం లో ఎక్కువ నేర్చుకోవచ్చు కదా అని.

చివరిగా ఒక్కటే చెప్తాను...30% మనం పరీక్ష కోసం చదివేది అయితే మిగిలిన 70% పాత ప్రశ్నా పత్రాలు, నమూనా పరీక్షలు రాయటం మీదే మన విజయం ఆధార పడుతుంది. 👍👍👍

8, మార్చి 2020, ఆదివారం

అదివో..అల్లదివో.. శ్రీహరివాసము!!!

మోహన ఆదివారం, మార్చి 08, 2020 0 Comments

ఎప్పుడైనా ఎవరితో అయినా మాటల సందర్భంలో " నేను ఇప్పటిదాకా తిరుపతే వెళ్ళలేదు" అని అన్నానంటే ... విన్న వాళ్ళ ప్రతిస్పందన మామూలుగా ఉండదు. ఏదో ఘోరమైన పాపం చేసినట్టే చూస్తారు. మరేం చేయను..ఏమో..అలా అయిపోయింది. ఇలా కాదు…"నేను కూడా తిరుపతి వెళ్ళాను అని పదిమందితో సగర్వంగా చెప్పుకోవాల్సిందే" అని నిర్ణయించుకుని 😜 తిరుపతికి కుటుంబ సమేతంగా యాత్ర పథకం వేసుకున్నాం. తిరుపతిలో ఎప్పుడూ ఆ జన సందోహం అలానే ఉంటుంది కదా!! ఫిబ్రవరి, మార్చి నెలల్లో గుడ్డిలో మెల్ల లా కాస్తంత పలచగా ఉంటుంది జనాభా అని విని అప్పుడే అంటే ఫిబ్రవరి నెలాఖరు లో రెండు రోజులు ఎంపిక చేసాము. నేనేమో ఇక్కడి నుండి తిరుపతి వెళ్లేలాగ, అమ్మ డాడీ చెల్లి ఏమో అక్కడి నుండి తిరుపతి వచ్చే లాగా. చెల్లి నేను ఇద్దరమూ సెలవులు తీసుకోవాల్సి ఉంటుంది అన్నమాట. అప్పటి నుండి నా ఆనందం అంతా ఇంతా కాదు. మా వాళ్ళని కల్సి రెండు నెలలు అవుతోంది..వాళ్ళని కలవొచ్చు👨‍👩‍👧‍👧...ఇంకా ముఖ్యంగా తిరుపతి చూడబోతున్నా అనే ఆతృత ఇంకో వైపు🤩

అక్కడ వసతి సముదాయాల లో అద్దె గది రెండో రోజుకి మాత్రమే దొరికింది. మొదటి రోజుకి దొరకలేదు. మొదట అయితే కాలి నడకన కొండ ఎక్కుదాం అనుకున్నాం. కానీ తర్వాత ఎండ ఎక్కువగా ఉంటుంది...రిస్కు తీసుకోవడం ఎందుకు అని సర్వదర్శనం కి మారిపోయాము.

అంతా అయిపోయింది. ఇక స్కూల్లో సెలవు తీసుకోవడం మిగిలింది. మూడు రోజులు casual లీవు అని లీవ్ లెటర్ రాసి ప్రిన్సిపాల్ దగ్గరికి వెళ్తే మూడు రోజులా.. ఎక్కడికి వెళ్తున్నావు అని అడిగారు. అప్పటికే డాడీ చెప్పారు ...తిరుపతి అని చెప్పకు..దగ్గరి వాళ్ళ పెళ్లి అనేదో చెప్పు అని..కానీ ఆ సమయానికి నోట్లోంచి అలా వచ్చేసింది.😒🙄 దానికి ఆయన .."పక్కనేగా..ఒక్కరోజు సరిపోతుంది "గా అన్నట్టు అన్నారు..నేనేం అనకుండా అలా నిలబడిపోయాను. HM మేడం చేత సంతకం తెచ్చుకో అన్నారు.. హ్మ్...🥴అదేదో ముందే తెల్సి ఉంటే బాగుండు నే అనుకుంటూ...తర్వాతి రోజు ఆవిడ దగ్గరికి వెళ్ళాను. ఆవిడ కూడా అదే ప్రశ్న వేశారు..ఎక్కడికి అని..నేను కూడా అదే సమాధానం చెప్పాను.." అబ్బాయిని చూడటానికా" అని నవ్వుతుంది సంతకం పెడుతూ🙈🙃 " కాదు మేడమ్" అంటూ పళ్ళు ఇకిలించా 🤦..మూడు రోజుల సెలవు కోసం ఇన్ని పాట్లు పడాల్సి వచ్చింది నాకు…

Google image

చెన్నై నుండి తిరుపతికి వెళ్లే సప్తగిరి ఎక్స్ప్రెస్ కి ఇక్కడ హాల్టు లేదు. అంబత్తూర్ వెళ్ళాలి లేక తిరువళ్లూరు...ఇది దూరం అవుతుంది నాకు. అందుకు మొదటిది ఎంచుకున్నా. ప్రయాణము అయ్యే రోజు రానే వచ్చింది. 5:30 కల్లా బయటపడి మా లోకల్ రైల్వే స్టేషన్ కి వెళ్ళిపోయా. చీకటి ఇంకా పోలేదు. టికెట్టు కౌంటర్ 6:30 కి తెరుస్తారు అంట. ఇంక నాకేం చేయాలో తెలీక టికెట్టు లేకుండానే వేళచ్చేరి వెళ్లే ట్రైన్ ఎక్కేసి అంబత్తుర్ లో దిగిపొయాను.🤫 సరైన సమయానికి సప్తగిరి వచ్చేసింది. ఏమీ తినకపోవడం తో చాలా ఆకలి వేసింది. తిరుపతిలో దిగేసరికి 10 అయింది. మా వాళ్ళ ట్రైన్ చాలా ఆలస్యం అయిపోయింది. స్పెషల్ ట్రైన్ అట. నేను అక్కడే టిఫిన్ చేసి అలాగే కూర్చున్నా.

మా అమ్మ నన్ను చూసిన వెంటనే మొదట అన్నమాటలు...చిక్కిపోయావు...నల్లగా అయిపోయావు….అని😣 నలుగురూ వెంటనే పక్కనే ఉన్న "విష్ణునివాసం" కి వెళ్ళిపోయాం. గదుల కోసం ఇంత పెద్ద లైను ఉంది. అక్కడే ఉన్న ఒకాయన డాడీ తో అన్నారట. ..కొండ మీద పద్మనాభ నిలయం లో ఫ్రీగా లాకర్లు ఉంటాయి. అక్కడే ఉండొచ్చు కూడా అని. సరే...ఇక్కడ ఇలా సమయం వృధా ఎందుకు చేయటం..రేపటికి ఎలాగూ రూం ఉంది కదా అని నలుగురం అదే రోజు రాత్రి 7 గం. సమయానికి సర్వదర్శనం టికెట్లు తీసుకున్నాం. తర్వాత బయటికి వచ్చి తిరుమల వెళ్లే బస్సు ఎక్కేసాం. దాని ముందు లగేజీ చెకింగ్ కూడా ఉంది టోల్ దగ్గర. ఘాట్ రోడ్ ప్రయాణం భలేగా ఉంది. తిరుమల బస్టాప్ నుండి కొన్ని అడుగుల దూరం లో పద్మనాభ నిలయం ఉంది. అక్కడికి వెళ్లేసరికి మధ్యాహ్నం 1 అయింది. మా లగేజీ అంతా లాకరులో పెట్టుకుని..అన్నప్రసాదం తిని తలనీలాలు ఇవ్వడానికి కళ్యాణ కట్టకి వెళ్ళాము. చిన్నా..నేను మూడు కత్తెర్లు ఇచ్చాము. మూడు కత్తెర్లు అంటే మూడు సార్లు కత్తిరిస్తుంది అనుకున్నా .. పిచ్చిదాన్ని...ఒకేసారి కత్తిరించి..పైన మూడు వెంట్రుకలని కత్తిరించింది.🤔😳..బానే ఉంది తెలివి...అసలు నేను కత్తెర్లు కూడా ఇవ్వను అంటే...మా అమ్మ ఊరుకోదు గా😓…

తర్వాత పద్మనాభం కి వెళ్లిపోయి స్నానాలు కానిచ్చి తయారు అయిపోయాం. సాయంత్రం 4 కల్లా బయటికి వచ్చేసి క్యూ దగ్గరికి వెళ్ళాము. 7 గం. వాళ్ళని అప్పుడే లోనికి పంపము అని అన్నారని..అక్కడి నుండి ఒక అర కిలోమీటరు దూరం లో ఉన్న ఎస్వీ మ్యూజియం కి నడుచుకుంటూ వెళ్ళాము. కొండ మీద తిరగటానికి ఉచిత బస్సులు అందుబాటులో ఉన్నాయి.

మ్యూజియం చాలా బాగుంది. శ్రీవారి విగ్రహాలు, చిత్రపటాలు, తిరుపతి చరిత్ర, రోజ్వుడ్ విగ్రహాలు, బ్రహ్మోత్సవ వాహన నమూనాలు, ముఖ్యంగా ఇద్దరు రాణులతో ఉన్న శ్రీ కృష్ణ దేవరాయలు విగ్రహాలు నాకు బాగా నచ్చాయి.

క్యూ కాంప్లెక్స్ లోకి వెళ్ళాక పులిహోర ప్రసాదం పెట్టారు. చాలా బాగుంది😋 ఇంకా లోపలికి వెళ్ళాక మొబైల్స్ లాకర్లు లో పెట్టుకోడానికి ఉంది. అక్కడే టికెట్ల వెరిఫై చేసి కంపార్ట్మెంట్ నెంబర్లను ఇచ్చారు...ఎక్కడ కూర్చోవాలి అనేది. అలా క్యూ కాంప్లెక్స్ లో ఒక కంపార్ట్మెంట్ లో గంట పాటు ఎస్విబిసి చూస్తూ గడిపేసాం. తర్వాత్తర్వాత లైన్ అలా ముందుకు కదులుతూ...వెండి వాకిలి దగ్గరికి వచ్చేసరికి ఒక్కసారిగా క్యూ చాలా ఇరుకుగా అయిపోయింది...నాకు భయమేసి అమ్మ మెళ్లో చేతులు వేసి అలాగే వెనుక వాళ్ళు తోస్తుంటే ముందుకు అలా వెళ్ళిపోయాను😰. రెండు మూడు సెకన్ల పాటు దేవుణ్ణి చూసా. చీకటి లో ఉంది. దర్శనమ్ సరిగ్గా పావు తక్కువ తొమ్మిదికి అయింది. తర్వాత లడ్డూ కౌంటర్ దగ్గరికి వెళ్లి లడ్డూలు తీసుకున్నాం. ఒక్కక్కరికి ఒక్కో ఉచిత లడ్డూ ఇచ్చారు. ఇంకా కావాలంటే ఒక్కొక్కరు 10 లడ్డూలు దాకా తీసుకోవచ్చు. ఒక్కో లడ్డూ ఖరీదు 50రు.

తర్వాత శ్రీ తరిగొండ వెంగమాంబ నిత్యాన్నదాన కేంద్రానికి వెళ్ళి భోజనం చేశాం. చక్కెర పొంగలి చాలా బాగుంది...తర్వాత నడుచుకుంటూ మా లాకర్ల రూంకి వెళ్ళిపోయాం. పెద్ద హాలు లో చాపలు వేసుకుని పడక. నాకైతే ఏం నిద్ర పట్టలేదు..ఒక వైపు చలి...మరోవైపు వచ్చే వాళ్ళు వెళ్లే వాళ్ల గోల..ఇంకెలా పడుతుంది...ఎప్పుడు తెల్లారుతుందా అని ఎదురు చూసా…

4:30 తర్వాత నా వల్ల కాలేదు. లేచి...చిన్నా ను కూడా లేపేసి ఇద్దరం కూర్చుని కబుర్లు చెప్పుకున్నాం. 5 దాటాక ముఖాలు కడుక్కుని లగేజ్ తీసుకుని బయలు దేరాం. వేకువ జామునే ఘాట్ రోడ్ మీద అప్పుడే నిద్ర లేస్తున్న సూర్యుని కిరణాలు మీద పడుతుంటే.. హెయిర్ పిన్ మలుపుల్లో ప్రయాణ అనుభూతి బాగుంది🌄. మాకు శ్రీనివాసం లో రూం దొరకటం తో అక్కడికి వెళ్ళాం. గదిని ఆ రోజు ఉదయం 8 కి వీళ్లు ఇక్కడ కేటాయిస్తారు అంట. మేం ఏసీ గది తీసుకున్నాం. గది మాత్రం సకల సౌకర్యాలతో చాలా అంటే చాలా బాగుంది. ఇక అక్కడ స్నానాలు అవి చేసి తిరుచానూరు బయల్దేరాం. అది తిరుపతి నుండి 5km. అక్కడ ఆ రోజు శుక్రవారం కావడం తో అమ్మవారికి ప్రత్యేక పూజలు జరుగుతున్నాయి. దర్శనమ్ ఇపుడపుడే అయ్యే అవకాశాలు కనబడక పోవటంతో ఆ ఆలోచన విరమించుకుని ..తిరుగు ప్రయాణం అయ్యాము. మా అమ్మ ఏమో " ఇంత దూరం వచ్చి చూడకుండా వెళ్లిపోతామా…?" అంటూ ఒకటే గొడవ.

శ్రీనివాసం వసతి సముదాయం

గోవింద రాజస్వామి ఆలయ గోపురం

తర్వాత అక్కడ నుండి గోవింద రాజ స్వామి గుడికి వెళ్ళాము. అది రైల్వే స్టేషన్ కి చాలా దగ్గర. అక్కడ జనం కొంచెం తక్కువగా ఉన్నారు. దర్శనమ్ బాగానే అయింది. తర్వాత మా గదికి వెళ్లిపోయి పడుకున్నాం. మళ్లీ తెల్లారితే ప్రయాణం…

ఈ వ్యూ చాలా బాగుంది🤩

ఒకసారి ఎవరో అనగా విన్నాను..తిరుపతికి అర్థం "తియ్ రూపాయ్ తియ్ " అని. నిజమే నేమో అనిపించింది...అక్కడ సదుపాయాలన్నీ ఉచితమే అయినా...కొన్ని కొన్ని చోట్ల డబ్బు ఇవ్వక తప్పలేదు.. అన్నిటి కంటే నాకు నచ్చింది మాత్రం లడ్డూ నే...ఏమైనా అనుకోండి ..ఇదిగో ఇప్పుడు కూడా లడ్డు తింటూ నే ఈ టపా వ్రాసాను🙃🤪….ఉంటా మరి..టాటా..👋

P.s. ఇంతకంటే ఫోటోలు ఎక్కువ తీయడానికి అసలు కాలేదు...మొబైల్స్ లాకర్లో ఉంచేయటం వలన...

25, ఫిబ్రవరి 2020, మంగళవారం

ఎన్నాళ్ళకో మళ్లీ ఇలా.....

మోహన మంగళవారం, ఫిబ్రవరి 25, 2020 0 Comments

ఇలా బొమ్మలు చూసి వెయ్యటం అంటే చిన్నప్పటి నుండి ఒక పిచ్చి...కానీ చదువు..ఉద్యోగం లో పడి బొమ్మలు వేయటం మొత్తానికి వదిలేసాను అనే చెప్పొచ్చు. ఈ మధ్య కొంచెం తీరిక చిక్కటం తో ఎలా అయినా మళ్లీ నా కళకి పునర్జన్మ నివ్వాలి అని సూపర్ మార్కెట్ నుండి క్లాస్ మేట్ drawing పుస్తకము..రంగులు తెచ్చేసుకున్నా🤩..పోయిన ఆదివారం ఇలా ప్రయత్నించా అన్నమాట...మా అమ్మేమో అందరి బొమ్మలు వేస్తున్నావ్...నా బొమ్మ కూడా వెయ్యి అని మూతి ముడుచుకుంది😜..

పెన్సిల్ తో షేడింగ్ చేయటం నాకంత రాదు..నేర్చుకోవాలి🙄 పెదాల దగ్గర కొంచెం తేడా ఉంది కానీ...మొత్తానికి బాగానే వచ్చింది అనిపించింది...మీరేం అంటారు...🤗

13, జనవరి 2020, సోమవారం

2019 లో ఏమైందంటే....

మోహన సోమవారం, జనవరి 13, 2020 13 Comments

మీ అందరికీ ముందుగా నూతన సంవత్సర శుభాకాంక్షలు...🤝👍2019 ...నా జీవితంలో ప్రత్యేకమైన సంవత్సరం🤗🤩. మర్చిపోలేని సంఘటన ఏమిటంటే కేంద్రీయ విద్యాలయ లో టీచరుగా👩‍🏫 ఉద్యోగం రావడం...అదీ ఒక ఉద్యోగం లో చేరిన కొద్ది నెలలకే..ఇంతకంటే గొప్ప విషయం నాకేం ఉంటుంది. నెలల వారీగా జరిగిన కథేంటో చెప్తా మరి...సరేనా…!!!😉

జనవరి: మొదటి రోజును నల్ల డ్రెస్సు తో మొదలు పెట్టాను. మా అమ్మకి తెలీదు కానీ...తెలిస్తే "కొత్త సంవత్సరం మొదటి రోజున ఆ రంగు ఎవరైనా వేస్తారెంటే..నీకు నేను చెప్పలేను..మతానికి ఎదురు మంచానికి అడ్డం" అని పురాణం విప్పుతుంది😁🤓...మనం అవన్నీ నమ్మం కాబట్టి లైట్ తీసుకుంటాం. KVS PRT పరీక్ష 'key' చూసుకుంటే...ఆశలు పెట్టుకునే లా మార్కులు వచ్చాయి. ఈ లోపు నా పని చూసుకుంటూ ఇంటర్వ్యూ కి తయారయ్యే దాన్ని. చిన్నా తో గోల్కొండ వెళ్ళటం మర్చిపోలేని అనుభూతి 😊 మేమిద్దరమే ఉంటే ఇంకెవరూ అక్కర్లేదు👭 ఇక..నెలాఖరున ఇంటర్వ్యూ selected list వచ్చింది. అందులో నా పేరు చూసుకుని ఎగిరి గంతేశా. ఇక ఇంటర్వ్యూ ప్రిపరేషన్ ముమ్మరం చేశాను. ఒక్క నెల మాత్రమే టైముంది మరి. మధ్యలో ఈ NOC గోల ఒకటి..అప్పటికే ఉద్యోగంలో ఉండటంతో...ఆ తర్వాత మళ్లీ PRT పోస్టులను నోటిఫికేషన్ లో ఇచ్చినట్టు కాక 5300 నుండి 3000 కి తగ్గించేయటం తో ఒక్కసారిగా నిరాశలో కి వెళ్ళిపోయాను. పోటీ ఇప్పుడు ఇంకా పెరిగింది గా మరి. గుడ్డిలో మెల్ల ఏంటంటే ఇంటర్వ్యూ కోసం ఏ ఢిల్లీ కో వెళ్ళాలేమో అని డబ్బులు పోగేసుకున్నా...కానీ ఎంచక్కా హైదరాబాదే వచ్చింది పెద్ద కష్టం లేకుండా..😋

ఫిబ్రవరి: ఈ నెల మొత్తం ఇంటర్వ్యూ..ఇంటర్వ్యూ..ఇంటర్వ్యూ...ఒక మూడు రోజులు సెలవులు పెట్టీ ఇంట్లో ప్రిపేరయ్యా. అక్కడ సరిగ్గా సాగటం లేదని. ఇక ఇంటర్వ్యూ రోజు..బాగుంది అని చెప్పలేను..బాగోలేదు అని కూడా చెప్పలేను🤷 ఎంతైనా మొదటి ఇంటర్వ్యూ కదా..60 కి ఒక 40 మార్కులు వస్తే చాలు అనుకున్నా..చివరికి అలాగే వచ్చాయి లే..😉 అది వేరే విషయం.

మార్చి: హ్మ్...పెద్ద విషయం ఏంటంటే ctet కి ఎలా తయారవ్వాలి అని ఒక వీడియో తెలుగులో చేసి YouTube లో పెట్టాను. 2500+ వీక్షణలు వచ్చాయి ఇప్పటిదాకా😇..మా ఆఫీసు లో నిర్వహించే సాంస్కృతిక అవగాహనా కార్యక్రమంలో భాగంగా వరంగల్ కోటను సందర్శించే భాగ్యం దక్కింది. ఆ kvs ఫలితాలు గురించి ఈ రోజు కాదు రేపు..రేపు కాదు ఎల్లుండి అని డ్రామా సాగింది. నాకేమో టెన్షన్ ఒక వైపు..ఎప్పుడు వస్తాయా అని. ఎంతకీ విడుదల చేయకపోవడం తో పట్టించుకోవటం మానేశా. (ఆశ నిరాశ పాఠం లోలా)

ఏప్రిల్: 2018 సెప్టెంబరు తర్వాత ఒక కొత్త బ్లాగ్ పోస్ట్ పెట్టాను చంద్రముఖి మీద. రెండు కామెంట్లు వచ్చేసరికి ఎక్కడ లేని ఉత్సాహం వచ్చేసింది💃

మే: చాలా భయపెట్టిన సంఘటన..నా ఫోన్ మొత్తం లాక్ పడిపోయింది📴 ఏం టచ్ అయిందో తెలీదు కానీ..ఎంత ప్రయత్నించినా వల్ల కాలేదు. కొన్నాళ్ళు టాబ్ నే ఫోనుగా వాడుకోవలసి వచ్చింది. ఇంకా చిన్నాకి NIT AP లో లాబ్ టెక్నీషియన్ గా పోస్ట్ రావడం మా కుటుంబం లో ఆనందాన్ని నింపింది. మధ్య మధ్య నా result ఎప్పుడు వస్తుంది దేవుడా అని ఆలోచనలు..ఎలక్షన్ కోడ్ అదీ ఇదీ అని కారణాలు చెప్పారు..సర్లే ఇక వాళ్ళు result ఇచ్చినట్టే అనుకున్నా. క్యాలెండర్ లో పేజీలు అయితే మారుతున్నాయి కానీ నా జీవితం ఏం మారట్లేదు అనే నిరాశలో బతికేదాన్ని అప్పట్లో..😒

జూన్: ఉష్…! సైలెన్స్...పెద్దగా చెప్పుకోవడానికి ఏం లేదు మరి😛

జూలై: ఎదురుచూపు కి తెరపడింది. మా KVS పరీక్ష ఫలితాలు ఇచ్చేశారు. నాకు PRT జాబ్ వచ్చేసిందోచ్. 🤩🤗 ఇప్పుడు ఇంకో సమస్య ..రాజీనామా ఎప్పుడు చేయాలి అని ..ఎందుకంటే పోస్టింగులు ఇంకా ఇవ్వలేదు. ఎప్పుడు ఇస్తారో తెలీదు. ఇంకా.. resignation ఢిల్లీ లో ఆమోదం పొంది రావాలి అంటే కొంచెం టైం పడుతుంది..ఇలా అన్నమాట🤦

ఆగస్టు: కొత్త ఫోన్ LG W30 కొనటం నేను చేసిన ఒక తెలివైన పని. 🤪 9 వేలకే మంచి ఫోను వచ్చేసింది. 20 వ తారీఖున పోస్టింగ్ ఎక్కడ వచ్చిందీ తెలిసిపోయింది. Ernakulam, Bangalore, Hyderabad అన్నీ పోగా నా పేరు చెన్నై రీజన్ లో కనబడింది🧐. చాలా కంగారు పడ్డాను. నేనేంటి..చెన్నై ఏంటీ అని. కానీ తప్పదుగా. అత్త కొట్టినందుకు కాదు తోడికోడలు నవ్వినందుకు అన్నట్టు నాకు తమిళనాడు వచ్చినందుకు కాదు కానీ మా ఫ్రెండ్స్ ఇద్దరికీ ఆంధ్ర నే రావడం చాలా బాధ అనిపించింది😯 ప్చ్..ఇక ఇంకా 20 రోజులే టైము ఇవ్వడంతో ఆ జాబుకి రాజీనామా చేసేసా. హైదరాబాదు ని విడిచి వచ్చేసేటపుడు చివరిగా చార్మినార్ చూసాను..చాలా నచ్చింది😻

సెప్టెంబరు: ఇంకేముంటుంది….నా రాజీనామా పని మా మేడం వల్ల త్వరగా అవ్వడం, చెన్నై లో పడటం, కొత్త జాబ్, కొత్త మనుషులు, కొత్త ప్రదేశం..సర్దుబాటు సమస్యలు..వాటి మధ్య నేను.. అంతే ఇక💁👩‍🏫

అక్టోబరు: చెన్నైలో చేరాక మొదటి సారి దసరా కి ఇంటికొచ్చాను. ఇంట్లో వాళ్ళతో ఆ పది రోజులు సరదాగా గడిచిపోయాయి. సిటీ బస్సులతో..క్యాబ్ లతో అష్టకష్టాలు పడలేక శుభ్రంగా ఒక సైకిలు కొనేసుకున్నాను🚲 ఇప్పుడిక ప్రశాంతంగా ఉంది.

నవంబరు: స్కూలు తరపున వర్క్ షాప్ లో పాల్గొనడానికి మైసూర్ వెళ్ళడం మర్చిపోలేను. ఆ ఊపిరి సలపని 3 రోజులు అస్సలు..మై గాడ్😵 మా స్టాఫ్ కొంతమంది తో మహాబలిపురం వెళ్ళడం మంచి అనుభవం. నేను చూసిన మొదటి ప్రపంచ వారసత్వ కట్టడం అదే అయింది.

డిసెంబరు: ఆటం బ్రేక్ అయిపోయింది. ఇప్పుడు ఇంకో పది రోజులు వింటర్ బ్రేక్. ఈ సారి మకాం వైజాగ్ లో వేశాం. చాలా బాగా అనిపించింది. 🤩🤩👌

మొత్తానికి ఇలా గడిచింది అన్నమాట...2019🤗😊